برای نمایندگانمان متاسف باشیم یا خودمان؟(استان و منطقه - یادداشت ها )
بعد ازاینکه نمایندگان محترم مجلس در اقدامی نگران کننده و غیرقابل باور، طرح استانی شدن انتخابات مجلس را تصویب کردند،در جلسه اخیر خود به تاریخ 8 اردیبهشت 94 بندی را تصویب کردند که براساس آن در صورت ثبت‌نام نمایندگان فعلی مجلس شورای اسلامی برای دوره بعد، صلاحیت آنان برای نمایندگان مجلس استمرار می‌یابد بر این اساس سایر عوامل اجرایی یا نظارتی حق اظهارنظر درخصوص صلاحیت افراد مذکور را ندارند.
وقتی این بند به تصویب رسید با خود گفتم آیا باید برای انتخاب کنندگان تاسف بخوریم که به چنین افرادی رای داده اند که خود را فارغ از هر نظارتی می دانند و اکنون قانونا تصویب کرده اند که وزارت اطلاعات یا سایر نهادهای امنیتی ونظارتی حق نداشته باشند درباره آنها اعلام نظر نمایند. یا برای نمایندگان مجلس متاسف باشیم که به خود اجازه می دهند برای همه تعیین تکلیف کنند و اگر می توانستند لابد می گفتند که چون ما نماینده مجلس هستیم، فرشته های نکیر ومنکر هم حق ندارند از ما پرس و جو کنند که در دنیا چه کردید؟! چرا برخی از نمایندگان این حق را به خود می دهند که هر طور خواستند قانون تصویب کنند و از مجلس ،که نماد اراده های یک ملت است ،ابزاری بسازند و کارهای خود را توجیه کنند. خدا امام عزیزمان روح الله کبیر را رحمت کند که شورایی از علما و فقها تحت عنوان شورای نگهبان را درقانون اساسی گنجاند تا چندان نگران آینده نباشیم. اما واقعا چرا چنین قانونی تصویب شد؟ آیا طی 4 سال گذشته نمایندگان هیچ تخلفی نداشته اند که برخی متاسفانه تخلفات بزرگی مرتکب شدند. آیا نمایندگان مجلس خانه ملت را خانه خود می دانند و ورود غیر به آن را حرام؟ آیا نمایندگان مجلس اصولا حقی برای نهادهای نظارتی برای انجام وظایف خود قائلند که اگر هستند چرا می خواهند دست آنها را ببندند؟ چرا نباید وزارت اطلاعات یا نهادهای امنیتی دیگر درکشور که وظیفه شان نظارت برامور کشور ومسئولان است، نتوانند تخلفات فردی را فقط به این دلیل که مدتی نماینده بوده است لحاظ نمایند و اعلام نظر نمایند؟ نمایندگان محترم باید بدانند که در جمهوری اسلامی ایران همه در برابر قانون برابرند و نمایندگان محترم برتر نیستند.
درباره استانی شدن انتخابات، این حقیر پیشتر مطالبی در این خصوص نوشته ام و بار دیگر به عنوان یک ایرانی و به عنوان یک هم وطن هشدار می دهم که تصویب و اجرای این قانون مساوی است با ایجاد یک مجلس سنا مرکب از تعدادی از مسئولان سابق یا سرمایه داران و قدرتمندان زر و زور و مساوی است با نادیده گرفته شدن روستاها و محرومین و توجه به مراکز استان. مساوی است با تشکیل طبقه جدیدی درجامعه که به بهانه انجام امورکلان کشور نمی خواهند یک روستایی به دفترش مراجعه کند و مشکلاتش را بیان کند، مساوی است با بی اعتمادی مردم به حاکمیت و کاهش مشارکت عمومی به دلیل کاهش تعداد کاندیداهای دلسوز اما فاقد قدرت مالی برابر یا نفوذ برابر در جامعه . مساوی است با ایجاد درگیریهای قومی ومذهبی درکشور و قطب بندیهای منطقه ای که برای امنیت ملی کشور سم مهلک است. و بطور کلی با اجرای این طرح آرامش استانها و کشور ملتهب خواهد شد.
-این طرح ،هیچ هدف واضح ومشخص و کار شناسی شده ای ندارد ، فقط زمینه ی باقی ماندن نمایندگان فعلی را تا حدودی فراهم می سازد .
- زمینه ورود نخبگان جوان و ناشناس را یا به کلی می بندد، یا هزینه های مالی و وقتی را در هر استان به تعداد شهرستان های آن استان بالا می برد به عنوان مثال اگر یک چهره ی جدید بخواهد طبق قانون فعلی در یکی از حوزه های استان کاندیدا شود، می تواند با هزینه ای متعادل، خودش را در حوزه انتخابی خویش به مردم معرفی نماید، ولی با این طرح، مبلغ هزینه ای او باید در هر دوره در استان بپردازد درتعداد شهرستانها ضرب خواهد شد و رقم کلانی را می طلبد که فقط از عهده سرمایه داران یا رانتخواران یا برخی مسئولین برمی آید یعنی هزینه میلیاردی و فقط زمینه تثبیت معروفین و متمولین فراهم خواهد شد.
- این طرح در صورت اجرا حتی خود نمایندگان را در درد سرهای بزرگی قرار می دهد چرا که اگر در حال حاضر همه ی آنها از مراجعات شخصی مردم حوزه ی انتخابی خود جهت کارهای شخصی گله مند هستند و این مراجعات را وقت گیر می دانند در صورت استانی شدن این مراجعات چند برابر خواهد شد، واین یعنی نارضایتی چند برابری از خود نماینده و بار دیگر ایجاد نارضایتی عمومی مردم.
ان شاء الله شورای محترم نگهبان مانند همیشه دراین زمینه نیز منافع کلان نظام را در نظر خواهد گرفت و این مصوبه را به شکل فعلی اش تایید نخواهد کرد .